Η οικιακή μύγα (musca domestica) είναι ένα πολύ γνωστό και κοσμοπολίτικο είδος εντόμων.
Αποτελεί μηχανικό μεταφορέα πολλών παθογόνων μικροοργανισμών. Σε αυτό βοηθάει πολύ η κατασκευή του σώματός της. Η προβοσκίδα της έχει πολλές μικρές τρίχες όπως και τα πόδια της , όπου κολλούν και μεταφέρονται διάφορα παθογόνα. Ακόμα και όταν τρέφεται με μολυσμένα υλικά, το πεπτικό της σύστημα γεμίζει με μικροοργανισμούς οι οποίοι στην συνέχεια αποτίθενται στις τροφές του ανθρώπου είτε με περιττώματα είτε με την «σταγόνα εμετού» που συχνά αφήνει στις τροφές. Θεωρείται ότι μπορεί με αυτόν τον τρόπο να μεταφέρει περισσότερους από 100 παθογόνους μικροοργανισμούς και να προκαλέσει λοιμώξεις όπως σαλμονελώσεις, τυφοειδή πυρετό κ.α.
ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ
Υπάρχουν αρκετές πρακτικές στα πλαίσια της Ολοκληρωμένης Διαχείρισης για την αντιμετώπιση των μυγών σε κατοικημένες περιοχές. Οποιαδήποτε μέτρα αντιμετώπισης και να λάβουμε το πρόβλημα με τις μύγες θα παραμείνει αν δεν λαμβάνονται μέτρα σχολαστικής καθαριότητας. Μερικά μέτρα από αυτά είναι η απομάκρυνση από τους χώρους των κατοικιών και καταστροφή ή θάψιμο απορριμάτων .
Χημική καταπολέμηση
Ο πιο συχνός τρόπος χημικής αντιμετώπισης είναι οι ψεκασμοί με εγκεκριμένα εντομοκτόνα , αφού ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα προφύλαξης . Γύρω από κατασκευές ή κατοικίες , η μόνη επέμβαση με εντομοκτόνα είναι οι υπολειμματικοί ψεκασμοί των εξωτερικών τοίχων και άλλων επιφανειών όπου τα ενήλικα αναπαύονται ή αναζητούν την τροφή τους. Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται πυρεθροειδή, ρυθμιστές ανάπτυξης, πυρεθρίνες.
Παγίδευση
Τέλος η παγίδευση σε εξωτερικούς χώρους είναι ένας χρήσιμος τρόπος διαχείρισης των μυγών γύρω από τις κατοικίες. Υπάρχουν παγίδες , με προσελκυστικές ουσίες διαλυμένες σε νερό καθώς και ειδικές κολλητικές ταινίες εμποτισμένες με εντομοκτόνα τις οποίες μπορούμε να κρεμάσουμε από την οροφή του χώρου που θέλουμε να προστατέψουμε. Οι μύγες προσκολλούνται επάνω σε αυτές χωρίς να μπορούν να ξεφύγουν.
Πηγή: Έντομα και άλλα αρθρόποδα υγειονομικής σημασίας , CCITY PUBLISH