Τα ακάρεα είναι μικροσκοπικοί οργανισμοί, ανήκουν στην οικογένεια των αρθροπόδων και δεν είναι ορατοί με γυμνό μάτι. Οι μεγαλύτερες συγκεντρώσεις τους βρίσκονται στα στρώματα , στα μαξιλάρια, κλινοσκεπάσματα, καναπέδες, χαλιά κ.α
Η ανάπτυξη του από αυγό σε ενήλικο υπό ευνοϊκές συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας είναι 25 ημέρες. Κάθε θηλυκό αποθέτει 40-80 αυγά και ζει περίπου 30 ημέρες. Τρέφονται με νεκρές φολίδες που αποβάλλονται από το δέρμα των ανθρώπων. Περιοριστικοί παράγοντες για την ανάπτυξή τους είναι η θερμοκρασία και η σχετική υγρασία.
Τα σώματα των νεκρών ακάρεων ξηραίνονται και παραμένουν στο περιβάλλον για σημαντικό χρονικό διάστημα. Δεν τα βλέπουμε , αλλά πετάγονται στον αέρα όταν τινάζουμε τα κλινοσκεπάσματα και εισπνέονται εύκολα δημιουργώντας αλλεργικά συμπτώματα όπως δύσπνοια και αλλεργική ρινίτιδα.
ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ
Μέτρα υγιεινής
Η τροποποίηση των συνθηκών ενός χώρου, δηλαδή η δημιουργία συνθηκών που δεν εύνουν την ανάπτυξη των ακάρεων της σκόνης όπως μείωση της σχετικής υγρασίας και αύξηση της θερμοκρασίας , μπορούν σχετικά εύκολα να υλοποιηθούν και είναι ένας ανέξοδος τρόπος για απαλλαγή από αυτά.
Ακόμη το σχολαστικό καθάρισμα των κατοικιών αποτελεί βασική προϋπόθεση στην προσπάθεια απαλλαγής από ακάρεα της σκόνης.
Πιο συγκεκριμένα συνιστάται:
1. Χρήση απολυμαντικών για το καθάρισμα επιφανειών πατωμάτων
2. Πλύσιμο κλινοσκεπασμάτων με ζεστό νερό 60 ºC
3.Ξεσκόνισμα επίπλων και αντικειμένων με υγρό μέσο.
4.Στεγνό καθάρισμα κουβερτών
5. Καθάρισμα με ηλεκτρική σκούπα αναρρόφηση(με φίλτρα υψηλής αποτελεσματικότητας)
6.Χρήση αυξημένης θερμοκρασίας (ατμοποίηση)
7. έκθεση των κλινοσκεπασμάτων και χαλιών στον ήλιο για αερισμό
Πηγή: Έντομα και άλλα αρθρόποδα υγειονομικής σημασίας , CCITY PUBLISH
Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για τα τσιμπούρια, τους τρόπους προφύλαξης και αντιμετώπισης.
Τα τσιμπούρια είναι μεγάλου μεγέθους ακάρεα, κοσμοπολίτικα εκτός ορισμένων εξαιρέσεων που τρέφονται με το αίμα των ξενιστών τους. Είναι χαρακτηριστικό τους ότι αγκιστρώνονται στον ξενιστή και μυζούν αίμα ή άλλα υγρά. Η σπουδαιότητά τους οφείλεται στο ότι με την συνήθειά τους να μυζούν αίμα, μεταδίδουν ασθένειες στον άνθρωπο και τα ζώα. Μερικές ασθένειες που μεταδίδονται από τσιμπούρια είναι η νόσος του Lyme όπου χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι το κόκκινο σημείο στην θέση του νύγματος το οποίο σταδιακά απλώνεται και μεγαλώνει (μεταναστευτικό ερύθημα), η Τουλαραιμία, ο αιμοραγικός πυρετός της Κριμαίας-Κονγκό κ. α.
Στη χώρα μας έχουν αναφερθεί λίγα περιστατικά νοσημάτων από τσιμπούρια. Όμως οι αρρώστιες που μπορεί να μεταφέρουν αν είναι μολυσμένα μπορεί να είναι σοβαρές γιαυτό πρέπει να παίρνετε προφυλάξεις.
ΠΟΥ ΖΟΥΝΕ ΤΑ ΤΣΙΜΠΟΥΡΙΑ
Τα τσιμπούρια ζούνε σε πολλά μέρη, στην εξοχή, στα χωριά και στις πόλεις. Προτιμούν περιοχές με υγρασία και σκιά, μέσα ή κοντά σε δάση ή περιοχές με πυκνή βλάστηση, χόρτα, γρασίδι ή θάμνους, σε λιβάδια, βάλτους, πάρκα και κήπους μέσα σε πόλεις. Γι’ αυτό, αν ζείτε, εργάζεστε ή επισκέπτεστε τέτοιες περιοχές (π.χ. αγρότες, κτηνοτρόφοι, ξυλοκόποι, κηπουροί, όσοι κάνουν κάμπινγκ, φυσιολάτρες, ορειβάτες, πεζοπόροι, κυνηγοί), πρέπει να παίρνετε προφυλάξεις.
ΠΩΣ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΤΑ ΤΣΙΜΠΟΥΡΙΑ
Τα τσιμπούρια θα σας βρουν όταν πάτε στην εξοχή, όταν περπατάτε ανάμεσα σε φύλλα και χόρτα, κοντά σε θάμνους και βλάστηση. Δεν πηδούν και δεν πετούν, αλλά περπατούν στο έδαφος και σκαρφαλώνουν σε φυτά. Περιμένουν μέχρι να περάσει ένα ζώο ή άνθρωπος για να γαντζωθούν σε αυτό, προσκολλώνται στο δέρμα και τρέφονται με αίμα, συνήθως για πολλές ημέρες. Τα τσιμπούρια ζουν όλο τον χρόνο, αλλά είναι πιο δραστήρια από την άνοιξη έως και το φθινόπωρο.
ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ
Οι μέθοδοι καταπολέμησης των κροτώνων περιλαμβάνουν:
1.Ατομική προστασία. Μπορούμε να τους αποφύγουμε αν δεν συχνάζουμε σε αγρούς, δάση κλπ. Με τη χρήση καθορισμένων μονοπατιών κατά τους περιπάτους μπορεί να αποφευχθεί η επαφή μας με κρότωνες που υπάρχουν στην χλόη.
2.Απομάκρυνση κρότωνα.
Αν βρείτε τσιμπούρι στο σώμα σας, αυτό θα πρέπει να αφαιρεθεί όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και με σωστό τρόπο με κατάλληλη λαβίδα/ τσιμπιδάκι, από ιατρό ή κάποιον που να γνωρίζει τον σωστό τρόπο . Εάν δεν ξέρετε τον σωστό τρόπο αφαίρεσης του τσιμπουριού ή δεν έχετε την κατάλληλη λαβίδα, ΜΗΝ βγάζετε μόνοι σας το τσιμπούρι, αλλά πηγαίνετε άμεσα στον ιατρό, στο πιο κοντινό Κέντρο Υγείας ή Νοσοκομείο. ΜΗΝ ζουλήξετε, ΜΗΝ σπάσετε, ΜΗΝ συμπιέσετε και ΜΗΝ τρυπήσετε το σώμα του τσιμπουριού (αυτό αυξάνει την πιθανότητα μόλυνσης). Μην πιάνετε το τσιμπούρι με γυμνά χέρια, αλλά πάντα με γάντια. Μην βάζετε τίποτε πάνω στο τσιμπούρι (π.χ. αναμμένο σπίρτο, τσιγάρο, βαζελίνη, παραφίνη, πετρέλαιο, λάδι, βερνίκια/μανό νυχιών, υγρό σαπούνι, άλλη ουσία), γιατί έτσι αυξάνεται ο κίνδυνος μόλυνσης. Πώς αφαιρούμε σωστά ένα τσιμπούρι από το δέρμα:
- Με μία κατάλληλη λαβίδα με λεπτά και στενά/ μυτερά άκρα, πιάνετε το τσιμπούρι (το κεφάλι του) όσο πιο κοντά στο δέρμα γίνεται (προσοχή: όχι με τσιμπιδάκια φρυδιών, καθώς έχουν πλατιά άκρα που μπορεί να το ζουλήξουν). Τραβάτε το τσιμπούρι προς τα πάνω, αργά και σταθερά, με ήπια δύναμη. Μην στρίβετε, μην πιέζετε και μην τραβάτε το τσιμπούρι απότομα. Όπως έχετε πιάσει το τσιμπούρι με τη λαβίδα, τυλίξτε το σε λίγο χαρτί τουαλέτας και πετάξτε το στην τουαλέτα. Αφού αφαιρέσετε το τσιμπούρι, καθαρίστε προσεκτικά την περιοχή του τσιμπήματος και τα χέρια σας με σαπούνι και ζεστό νερό και απολυμάνετε την περιοχή με αντισηπτικό (οινόπνευμα ή ιώδιο).
3.Χημική καταπολέμηση. Πολλά σκευάσματα είναι δραστικά εναντίον κροτώνων. Αυτά μπορεί να χρησιμοποιηθούν στους χώρους ανάπτυξης τους. Υπολειμματικοί ψεκασμοί επιφανειών όπου συχνάζουν οι κρότωνες για να τραφούν μπορούν να γίνουν με διάφορα πυρεθροειδή. Προσβολές σπιτιών και στάβλων απαιτούν επαγγελματική διαχείριση από εξειδικευμένο προσωπικό. Εκτός όμως από την εφαρμογή παρασιτοκτόνων στα ζώα ξενιστές , θεωρείτε σκόπιμο να εφαρμόζονται απωθητικές ουσίες ή αμπούλες για εμβάπτιση των ζώων ιδιαίτερα κατά την διάρκεια της άνοιξης.
Πήγη: Έντομα και άλλα αρθρόποδα υγειονομικής σημασίας, CCITY PUBLISH
Προστασία από τσιμπούρια (κρότωνες) Συνοπτική έκδοση - περισσότερες πληροφορίες στο www.eody.gov.gr→ «Τσιμπούρια
Σε αυτό το άρθρο θα κάνουμε μια εισαγωγή στην βιολογία των τρωκτικών , τις διατροφικές τους συνήθειες και διάφορα άλλα χαρακτηριστικά που τα διέπουν καθώς και τους τρόπους καταπολέμησης τους .
Τα τρωκτικά (Rodentia) αποτελούν τάξη των πλακουντοφόρων, αναγαλίδων θηλαστικών, η οποία περιλαμβάνει πάρα πολλά είδη. Από αυτά, τα είδη που παρουσιάζουν υγειονομικό ενδιαφέρον είναι τα λεγόμενα συμβιωτικά τρωκτικά, στα οποία υπάγονται τα ποντίκια. Τα ποντίκια ανήκουν στην οικογένεια Muridae, όπου κατατάσσεται το γένος Mus. Κυριότερα είδη ποντικιών είναι οι επίμυες Rattus norvegicus (Νορβηγικός Αρουραίος) και ο Rattus rattus (Καστανός Αρουραίος) και το οικιακό ποντίκι Mus musculus. Και τα τρία είδη είναι ιδιαίτερα διαδεδομένα στην Ελλάδα.
Τα τρωκτικά είναι γνωστά για το υψηλό αναπαραγωγικό τους δυναμικό. Ζουν περίπου ένα χρόνο και μπορούν να φτάσουν σε σεξουαλική ωριμότητα στις 6 εβδομάδες. Γεννούν 5-6 απογόνους και μπορούν να γεννήσουν έως 8 φορές ετησίως. Έχουν ασθενή όραση όμως έχουν εξαιρετική όσφρηση καθώς και ιδιαίτερη ικανότητα ακοής αφού μπορούν να εντοπίσουν εισβολής με εξαιρετική ευαισθησία. Συνήθως ζουν σε εξωτερικούς χώρους αλλά μπορούν να ζήσουν και σε κλειστούς χώρους (οικίες, αποθήκες, σοφίτες κ.α). Είναι καχύποπτα και συχνά αποφεύγουν τα άγνωστα αντικείμενα, ήχους και άλλες αλλαγές στο περιβάλλον τους για τρεις ή περισσότερες ημέρες. Προτιμούν να τρέφονται με σπόρους και κόκκους δημητριακών μπορούν όμως να ζήσουν και με μια μεγάλη ποικιλία τροφίμων που περιέχουν λίπος, πρωτεΐνη κ. α.
Υγειονομική Σημασία
Πρόκειται για μια ομάδα θηλαστικών με τεράστια σημασία για τον άνθρωπο, η οποία ευθύνεται για μεγάλο αριθμό θανάτων. Εκτός από το Σύνδρομο Weil (λεπτοσπείρωση), πολλά είδη ποντικιών είναι δυνητικοί φορείς και άλλων σοβαρών ασθενειών, μεταξύ των οποίων είναι η σαλμονέλωση, η πανώλη, ο τυφοειδής πυρετός και ορισμένες μορφές εγκεφαλίτιδας. Προκαλούν επίσης σοβαρότατες μολύνσεις τροφίμων και αλλεργίες ενώ είναι φορείς παρασίτων όπως ακάρεων, νηματωδών και εντόμων( π.χ ψύλλοι). Εκτός από τις παραπάνω επιπτώσεις στη Δημόσια Υγεία, τα συμβιωτικά τρωκτικά προκαλούν σοβαρές καταστροφές και ζημιές σε ηλεκτρικές και κτιριακές εγκαταστάσεις. Τα τρωκτικά μπορεί να αποδειχθούν υπεύθυνα ακόμη και για πυρκαγιά σε εγκαταστάσεις.
Τρόποι Διαχείρησης
Πρόληψη: Δεν θα πρέπει να υπάρχουν ανοίγματα ( π.χ. ανοιχτά παράθυρα και πόρτες, ανοιχτές αποχετεύσεις,τρύπες στους τοίχους). Δίδεται ιδιαίτερη σημασία στην καθαριότητα του χώρου ( π.χ. απομάκρυνση σκουπιδιών και πηγών τροφής) και σε μεγάλους εξωτερικούς χώρους (κήποι, χωράφια) εφαρμόζεται ζιζανιοκτονία .
Παρακολούθηση: Η οργάνωση και εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου προγράμματος διαχείρισης τρωκτικών, ακολουθεί ορισμένα στάδια ενεργειών, τα οποία επιγραμματικά είναι:
Έρευνα του χώρου. Τα τρωκτικά χρειάζονται νερό, τροφή, κατάλυμα (φωλιά) και σχετική ησυχία.
Ταυτοποίηση των ειδών - Έκταση προσβολής. Ερευνώντας αυτά τα σημεία, μετά από την προσεκτική παρατήρηση (περιττώματα, ίχνη ποδών κ.λ.π .) αφ’ ενός, και μετά από τη χρήση διαφόρων μέσων ελέγχου παρουσίας (σκόνης ανίχνευσης, παγίδων κόλλας, μηχανικών παγίδων κ.λ.π.) αφ’ ετέρου, ταυτοποιούνται τα είδη και προσδιορίζεται η έκταση της προσβολής.
Αντιμετώπιση
Για την καταπολέμηση των συμβιωτικών τρωκτικών χρησιμοποιούνται εγκεκριμένοι δολωματικοί σταθμοί ασφαλείας που τοποθετούνται στα σημεία – ζώνες που έχουν αποτυπωθεί στον χώρο, με ειδική σήμανση προειδοποίησης, ενημέρωσης (προϊόν και αντίδοτο) και απογραφής ευρημάτων ακριβώς στο σημείο τοποθέτησής τους. Στους δολωματικούς σταθμούς τοποθετούνται εγκεκριμένα τρωκτικοκτόνα δολώματα τα οποία είναι αντιπηκτικές ουσίες υποξείας τοξικότητας που ενεργούν στο αίμα (στον κύκλο προθρομβίνης). Τα τρωκτικοκτόνα αυτά δολώματα κυκλοφορούν σε μορφή κύβων (κηρωδών ή όχι), πάστας, συμπήκτων (pellets, γαριδάκια), αλεσμένων δημητριακών, σπόρων και σκόνης. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται όταν εφαρμόζεται πρόγραμμα καταπολέμησης των συμβιωτικών τρωκτικών σε βιομηχανίες τροφίμων όπου εντός των αποθηκών και στον χώρο παραγωγής παίρνονται μόνο μέτρα ελέγχου παρουσίας (π.χ. μηχανικές παγίδες πολλαπλών συλλήψεων), καθώς δεν επιτρέπεται η χρήση αντιπηκτικών. Ακόμα, ο ρόλος του δολωματικού σταθμού είναι σημαντικός και θα πρέπει να αποτελείται από σκληρό πλαστικό που δεν περιέχει τοξικές ουσίες, να είναι ανθεκτικός στην υπεριώδη ακτινοβολία, να κλειδώνει ασφαλώς και να έχει εντός ειδικές θέσεις ασφαλούς στερέωσης του δολώματος για να αποφεύγεται η διασπορά του. Η περισυλλογή και καύση ή ταφή των πτωμάτων, καθώς επίσης και η περισυλλογή των υπολειμμάτων των χρησιμοποιηθέντων ή των προς αντικατάσταση δολωμάτων είναι απαραίτητες ενέργειες που πρέπει να γίνονται με σχολαστικότητα, επιμέλεια και με το νόμιμο τρόπο. Στο πλαίσιο αυτό, οι ελεύθερες κολλητικές επιφάνειες σε διάφορα σημεία της παραγωγής ή των αποθηκών δεν αποτελούν δόκιμη λύση καθώς συλλέγουν σκόνη και ξένα σώματα ενώ αν πιαστεί τρωκτικό, αυτό είναι πλήρως εκτεθειμένο και αποτελεί σοβαρό μικροβιολογικό κίνδυνο. Ακόμη χειρότερη επιλογή αποτελεί η χρήση τρωκτικοκτόνων δολωμάτων χύδην, τα οποία είναι βάσιμος χημικός κίνδυνος ενώ ταυτόχρονα απειλούν και ζώα μη στόχους.
Πηγή: Οδηγός Ορθής Πρακτικής για την ολοκληρωμένη διαχείριση προστασίας από ζωικούς εχθρούς και έντομα στις επιχειρήσεις τροφίμων.(ΕΦΕΤ)
Η BioActive δραστηριοποιείται πλέον και στον τομέα εμπορίας με προϊόντα Δημόσιας υγείας εγκεκριμένα από το Υπουργείο Αγροτικής ανάπτυξης & τροφίμων.
Στόχος μας πέρα από την παροχή υπηρεσιών απολύμανσης, απεντομώσεων και μυοκτονιών είναι πλέον και η εξυπηρέτηση επαγγελματιών και ιδιωτών με την παροχή προϊόντων δημόσιας υγείας κ.α.
Στον χώρο μας θα βρείτε φυτοφάρμακα, απολυμαντικά, εντομοκτόνα, ποντικοφάρμακα, δολωματικούς σταθμούς, παγίδες, απωθητικά, αρωματικά και πολλά άλλα!
Μπορείτε να ρίξετε μια ματιά σε όλα τα προϊόντα ανά κατηγορία στον παρακάτω σύνδεσμο πατώντας εδώ.
Για οποιαδήποτε πληροφορία μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας, θα χαρούμε να σας εξυπηρετήσουμε!
Τα τσιμπήματα στο δέρμα μας από έντομα, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες, προκαλούν ενόχληση, ενώ υπάρχει ακόμα και κίνδυνος να εμφανίσουμε αλλεργική αντίδραση.
Συγκεκριμένα τα περισσότερα τσιμπήματα εντόμων, όπως από κουνούπια, ακάρεα, ψύλλοι κ.α. είναι κάτι αρκετά κοινό και, εκτός από φαγούρα, σπανίως προκαλούν πιο σημαντικά προβλήματα. Ωστόσο μερικά τσιμπήματα όπως αυτά από σφήκες και μέλισσες, μπορεί να προκαλέσουν έντονο πόνο, ή ακόμα και αλλεργική αντίδραση, ενώ τσιμπήματα εντόμων, όπως τα δηλητηριώδη δαγκώματα αραχνών/ φιδιών (σπάνιες περιπτώσεις), απαιτούν άμεση επείγουσα ιατρική φροντίδα
Ως γνωστόν, ένα τσίμπημα κουνουπιού εμφανίζεται ως κόκκινο, ή ροζ ανάγλυφο σημάδι στο δέρμα, σαν μικρό σπυρί, το οποίο προκαλεί φαγούρα. Τα κουνούπια συναντώνται σε εξωτερικούς χώρους τους θερμούς μήνες του χρόνου (από Απρίλιο έως Οκτώβριο), τα ανοιχτά παράθυρα και πόρτες, χαλασμένες σίτες κλπ. είναι οι τρόποι συνήθως που θα εισέλθουν με ευκολία και σε μεγάλους αριθμούς στο σπίτι μας. Τα κουνούπια βρίσκονται συνήθως κοντά σε λιμνάζοντα ύδατα (ρέματα, σχάρες απορροής υδάτων, φρεάτια, βόθρους, έλη κλπ.), διότι αυτοί είναι οι χώροι αναπαραγωγής τους. Όταν μπουν στο σπίτι μας κάθονται στο πάνω μέρος των τοίχων ή στο ταβάνι. Μόνο το θηλυκό κουνούπι πριν γεννήσει χρειάζεται το αίμα μας για να μεγαλώσει τα αυγά του. Τα κουνούπια τσιμπάνε μετά το σούρουπο και κατά την διάρκεια της νύχτας, αλλά υπάρχουν και είδη που τσιμπάνε και κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Οι κοριοί είναι μικρά έντομα ημιμετάβολα που τρέφονται με το αίμα μας. Τα τελευταία χρόνια με τη ραγδαία ανάπτυξη των συγκοινωνιών τα έντομα αυτά εξαπλώθηκαν και αποτελούν το Νο1 παράσιτο-απειλή σε ξενοδοχεία (business hotels) σε μεγάλα αστικά κέντρα.
Όταν τρέφονται οι κοριοί εισάγουν στο δέρμα μας μέσω των στοματικών μορίων τους μία δόση σάλιου. Στο σημείο που έγινε το τσίμπημα εμφανίζεται μία κοκκινίλα η οποία προκαλείται από μία πρωτεΐνη που βρίσκεται στο σάλιο των κοριών και υπάρχει για να μην πήζει το αίμα και να μπορεί το έντομο να το «ρουφήξει» γρήγορα και εύκολα. Η τομή που προκαλούν οι κοριοί σε συνδυασμό με το σάλιο τους προκαλεί αλλεργική αντίδραση στον οργανισμό μας και πολλές φορές όσο πιο πολύ δεχόμαστε τσιμπήματα τόσο πιο ευαίσθητοι γινόμαστε σε αλλεργικές αντιδράσεις και φαγούρα από το τσιμπήματα κοριών. Πιθανότατα δεν θα αισθανθείτε πόνο όταν ένας κοριός στο κρεβάτι σας τσιμπήσει, αλλά μόλις ξυπνήσετε θα δείτε μια σειρά από δύο ή περισσότερα κόκκινα σημάδια στο δέρμα σας.
Κάποιοι οργανισμοί αναπτύσσουν μια ήπια ή σοβαρή αλλεργική αντίδραση στο σάλιο του κοριού μεταξύ 24 ωρών και 3 ημερών αργότερα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ανάγλυφα, κόκκινα σημάδια στο δέρμα, με έντονο κνησμό (φαγούρα) και ήπια φλεγμονή για διάστημα αρκετών ημερών.
Οι περισσότερες αράχνες δεν είναι δηλητηριώδεις και προκαλούν μόνο ήπια συμπτώματα, όπως κοκκίνισμα του δέρματος, οίδημα και ελαφρύ πόνο στην περιοχή. Εάν αναπτύξετε αλλεργική αντίδραση σε δάγκωμα αράχνης, με συμπτώματα όπως σφίξιμο στο στήθος, αναπνευστικά προβλήματα, δυσκολίες στην κατάποση, ή πρήξιμο στο πρόσωπο, θα πρέπει να πάτε επειγόντως στον γιατρό.
Οι αράχνες στην Ελλάδα τσιμπάνε πολύ σπάνια τους ανθρώπους και μόνο όταν ενοχληθούν από την παρουσία τους. Τσιμπήματα από αράχνες μπορεί να αναφερθούν σε κελάρια, σκοτεινά υπόγεια ή σε σημεία που αποθηκεύουμε αντικείμενα. Επίσης σε σημεία που έχουμε να επισκεφτούμε καιρό και τα τσιμπήματα γίνονται μόνο όταν εμείς βάλουμε το χέρι μας κατά λάθος σε σημείο που υπάρχει αράχνη. Οι αράχνες στην Ελλάδα είναι μικρές συνεπώς έχουν μικρά στοματικά μόρια που δεν μπορούν εύκολα να «δαγκώσουν» και να τρυπήσουν το ανθρώπινο δέρμα.
Όλες οι αράχνες έχουν πολύ μικρή ποσότητα από δηλητήριο στα στοματικά τους μόρια για να θανατώνουν τα θύματά τους αλλά σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει αράχνη στην Ελλάδα που να μπορεί να προκαλέσει βλάβη στον ανθρώπινο οργανισμό με το τσίμπημά της.
Τα τσιμπούρια (κρότωνες) είναι μικρά παρασιτικά αρθρόποδα που τρέφονται με το αίμα των θηλαστικών. Υπάρχουν περισσότερα από 800 διαφορετικά είδη, όμως μόνο δύο είναι γνωστό ότι μεταδίδουν ασθένειες στους ανθρώπους, όπως η Νόσος του Lyme (βορρελίωση).Τα τσιμπούρια δεν πηδούν ούτε πετούν. Χρησιμοποιώντας τα πολλά τους πόδια (6 οι προνύμφες και 8 τα ενήλικα) «σκαρφαλώνουν» επάνω στον ξενιστή τους, άνθρωπο ή ζώο, και τον τσιμπούν. Ένα ενήλικο τσιμπούρι κυμαίνεται σε μέγεθος από μισό εκατοστό έως 0,65 εκατοστά.
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, ένα τσίμπημα από τσιμπούρι δεν οδηγεί σε μετάδοση κάποιας ασθένειας. Τα τσιμπούρια συνήθως ζουν σε περιοχές με πυκνή, ψηλή βλάστηση και σε δάση. Όπως είναι λογικό, τα τσιμπήματα από τσιμπούρια είναι συχνότερα τους μήνες της άνοιξης και του καλοκαιριού, καθώς η χλωρίδα παρουσιάζει τις περιόδους αυτές μεγαλύτερη ανάπτυξη και ταυτόχρονα οι εξορμήσεις στην εξοχή είναι συχνότερες. Τη στιγμή που τσιμπά το τσιμπούρι δεν εκδηλώνεται πόνος. Αργότερα, στο σημείο του τσιμπήματος μπορεί να εκδηλωθεί φαγούρα, κοκκίνισμα και αίσθημα καψίματος. Σε άτομα που έχουν ευαισθησία ή αλλεργία στα τσιμπούρια μπορεί επίσης να εκδηλωθεί δερματικό εξάνθημα, δύσπνοια, πρήξιμο ή μούδιασμα.
Αν αμέσως μετά το σύμπτωμα εκδηλωθεί πυρετός, δύσπνοια, γενικευμένη αδυναμία, τάση προς εμετό, πρήξιμο τοπικά στο σημείο του τσιμπήματος και/ή στους λεμφαδένες, πονοκέφαλος, πνευματική σύγχυση ή ταχυπαλμία επιβάλλεται η άμεση επίσκεψη στον γιατρό, αν και αυτές οι περιπτώσεις είναι εξαιρετικά σπάνιες. Σε περίπτωση που στο σημείο του τσιμπήματος εμφανιστούν έντονο κοκκίνισμα, πρήξιμο και κόκκινες γραμμές είναι πιθανό το σημείο να έχει μολυνθεί. Χρειάζεται αρχικά καλός καθαρισμός του σημείου με άφθονο νερό και σαπούνι ή με κάποιο ήπιο απολυμαντικό και μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί αντιβιοτική κρέμα. Αν στο σημείο εκδηλώνεται φαγούρα συστήνεται η χρήση διφαινυδραμίνης. Σε περίπτωση λοίμωξης από παθογόνο μικροοργανισμό λόγω του τσιμπήματος, η αντιμετώπιση εξαρτάται από τον τύπο του μικροοργανισμού.
Αν το τσιμπούρι παραμένει προσκολλημένο επάνω στο δέρμα, είναι δυνατό να απομακρυνθεί με τσιμπιδάκι ή λαβίδα. Ωστόσο, εάν η αφαίρεσή του γίνει ερασιτεχνικά στο σπίτι μπορεί να μην απομακρυνθούν όλα τα μέρη του παρασίτου (π.χ. να μείνει κάποιο από τα πόδια μέσα στο δέρμα). Συνιστάται λοιπόν η επίσκεψη στον γιατρό ώστε το τσιμπούρι να αφαιρεθεί πλήρως και με τον σωστό τρόπο. Μετά την περιποίηση του τσιμπήματος χρειάζεται παρακολούθηση για ένα διάστημα ώστε να διαπιστωθεί έγκαιρα αν υπάρχουν σημάδια αντίδρασης (όπως εξανθήματα ή ενδείξεις λοίμωξης).
Το τσίμπημα του ψύλλου μοιάζει με αλλεργική αντίδραση ή με τσίμπημα κουνουπιού γιατί το δέρμα στο σημείο κοκκινίζει και πρήζεται. Τα τσιμπήματα συνήθως είναι σε σειρές ή σε πολύ κοντινά μεταξύ τους σημεία σε ομάδες των τριών ή των τεσσάρων καθώς οι ψύλλοι τσιμπούν πολλές φορές σε ένα σημείο.Είναι πολύ επίπονα καθώς πέρα από τα εξανθήματα προκαλούν έντονο κνησμό και μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονές και αλλεργικές δερματίτιδες. Εντοπίζονται κυρίως στα χαμηλά σημεία του σώματος γιατί οι ψύλλοι συνήθως επιτίθενται στα πόδια όταν κοιμόμαστε. Συχνά, τα τσιμπήματα ψύλλων εντοπίζονται και σε άλλα σημεία, όπως: μέση, γόνατα και αγκώνες, αλλά γενικά οι ανθρώπινοι ψύλλοι τσιμπούν σε όλα τα μέρη του σώματος. Οπτικά τα εξανθήματα μοιάζουν με μικρά, κόκκινα σπυράκια με πιο σκούρο κέντρο που μπορεί και να αιμορραγούν σε κάποιες περιπτώσεις. Ένα εξάνθημα από τσίμπημα ψύλλων γίνεται λευκό, όταν πιέζετε πάνω του και τείνει να εξαπλώνεται με την πάροδο του χρόνου. Τα συμπτώματα από τσιμπήματα ψύλλων αρχίζουν να εμφανίζονται άμεσα, μέσα σε λίγες ώρες, αλλά η ευαισθησία στο δέρμα διαρκεί αρκετό καιρό μετά το τσίμπημα, πάνω από 10 ημέρες.
Τα μωρά είναι πιο πιθανό να βρεθούν εκτεθειμένα στο τσίμπημα του ψύλλου, και εμφανίζουν μεγαλύτερη ευαισθησία στο τσίμπημά του. Αν εντοπίσετε τέτοια ίχνη στο σώμα σας, αποφύγετε να ξύνετε τα σημεία γιατί μπορεί να οδηγηθείτε σε δευτερογενή μόλυνση του δέρματος και να χρειαστείτε ιατρική φροντίδα. Οι ψύλλοι είναι φορείς παθογόνων και βακτηρίων που μπορούν να προκαλέσουν διάφορες λοιμώξεις. Επίσης, καλό είναι να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό, είτε φαρμακοποιό είτε γιατρό, ώστε να σας προτείνει ειδική αλοιφή για τσιμπήματα, ενδεχομένως με κάποια κορτιζονούχα ουσία και να εξαλειφθεί η πιθανή μόλυνση. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζονται τα μικρά παιδιά, που δεν έχουν εμβολιαστεί ακόμη και είναι περισσότερο σύνηθες να εμφανίζουν αλλεργίες. Σε αυτή την περίπτωση χρειάζεται άμεση επικοινωνία με τον παιδίατρο.
Δυστυχώς, ο ψύλλος είναι ένας συχνός ενοχλητικός επισκέπτης. Κύρια πηγή ψύλλων σε ένα περιβάλλον είναι τα ζώα – ξενιστές, σκύλοι και κυρίως γάτες, στα οποία οι ψύλλοι αγαπούν να παρασιτούν. Είναι επίσης πιθανό να εντοπίσουμε ψύλλους κατά την εγκατάσταση μας σε ένα σπίτι που προηγουμένως ζούσαν κατοικίδια. Προσοχή, γιατί τα κουκούλια των ψύλλων μπορούν να παραμείνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα (περισσότερο από δύο χρόνια) αδρανή μέσα σε ένα άδειο σπίτι και να ενεργοποιηθούν όταν μπουν νέοι ένοικοι.
Ένα πιθανό τσίμπημα από μέλισσα ή σφήκα είναι συχνός φόβος του καλοκαιριού και των διακοπών στην ύπαιθρο. Μάλιστα, ο φόβος εντείνεται όταν οι γονείς ανησυχούν για ένα μωρό ή τα παιδιά τους και συχνά αναρωτιούνται: τι κάνουμε αν μας τσιμπήσει μέλισσα ή σφήκα; Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις το τσίμπημα από μέλισσα ή σφήκα παραμένει ένα τοπικό ζήτημα, το οποίο συνοδεύεται από πόνο.
Πιο συγκεκριμένα, όταν μας τσιμπήσει ένα τέτοιο ζωύφιο, εγχέεται δηλητήριο από το κεντρί στο δέρμα και στο εσωτερικό. Το κεντρί της μέλισσας είναι αγκαθωτό και παραμένει στο σημείο κεντρίσματος μετά το τσίμπημα μαζί με το σάκο με το δηλητήριο. Αντίθετα, το κεντρί της σφήκας δεν είναι αγκαθωτό και συνήθως αυτό απομακρύνεται με τη σφήκα μετά το τσίμπημα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, η σφήκα να μπορεί να τσιμπήσει παραπάνω από μία φορές. Όπως προαναφέρθηκε, τα περισσότερα άτομα έχουν μόνο τοπικό πρόβλημα όταν κεντριστούν από μέλισσα ή σφήκα. Για την ακρίβεια, παρατηρείται οξύς πόνος τη στιγμή του τσιμπήματος κι έπεται ο κνησμός και η τοπική αντίδραση. Στη συνέχεια, εμφανίζεται τοπικό πρήξιμο κι ερυθρότητα, ενώ η τελική μορφή του τσιμπήματος περιλαμβάνει λευκό δέρμα γύρω από το τσίμπημα κι ερυθρότητα γύρω από αυτό. Τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν από 2 έως και 10 ημέρες. Το σημείο του τσιμπήματος σπάνια επιμολύνεται, ενώ αποκλείεται η μόλυνση από τέτανο, καθώς η βλάβη είναι εντελώς επιφανειακή.
Ένα μικρό μέρος του πληθυσμού (γύρω στο 3%) θα εμφανίσει αλλεργική αντίδραση από τσίμπημα μέλισσας ή σφήκας κι ένα ακόμη μικρότερο εμφανίζει σοβαρή αλλεργία, απειλητική για τη ζωή, που ονομάζεται αναφυλαξία. Όταν συμβεί μία αλλεργική αντίδραση, παρατηρείται εκτεταμένο οίδημα, ακόμη και σε σημεία, που απέχουν από το σημείο του τσιμπήματος, κνίδωση, εμετός ή διάρροια, ζαλάδα και ναυτία, δυσκολία στην αναπνοή, βραχνάδα ή συριγμός, πόνος στην κοιλιά, λιποθυμία. Αν παρατηρηθούν τέτοια συμπτώματα, είναι επιτακτική η ιατρική περίθαλψη.
Τα τσιμπήματα ψείρας είναι μικρά κόκκινα σημάδια στους ώμους, το λαιμό και το τριχωτό της κεφαλής. Συνήθως δεν πονάνε, αλλά προκαλούν φαγούρα. Το συνεχές ξύσιμο όμως μπορεί να οδηγήσει σε λοίμωξη, που χαρακτηρίζεται από συμπτώματα όπως πρησμένους λεμφαδένες και ευαίσθητο, κόκκινο δέρμα. Οι τύποι ψειρών που προσβάλουν τους ανθρώπους αποκτώνται κυρίως μέσω στενής προσωπικής επαφής ή κοινής χρήσης καπέλων ή χτένες Ένα μολυσμένο τσίμπημα από ψείρα μπορεί, επίσης, να δημιουργήσει κρούστα από πάνω και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από γιατρό, αλλά, σε γενικές γραμμές, οι ψείρες δεν μεταφέρουν άλλες ασθένειες.
Αν σας τσιμπήσουν κόκκινα μυρμήγκια, απομακρύνετέ τα με προσοχή και ψυχραιμία για να αποτρέψετε νέα τσιμπήματα και κινηθείτε μακριά από την περιοχή. Το τσίμπημα των κόκκινων μυρμηγκιών συνήθως προκαλεί μια φουσκάλα περίπου 24 ώρες μετά το τσίμπημα. Το υλικό που περιέχει θα μαυρίσει και θα μοιάζει με σπυρί. Δεν είναι! Το δηλητήριο του κόκκινου μυρμηγκιού σκοτώνει τα βακτήρια: πρόκειται για νεκρό ιστό και δεν πρέπει να το πειράξετε. Θα ξεραθεί και θα θεραπευτεί μέσα στις επόμενες 7-10 μέρες. Αν η φουσκάλα ερεθιστεί και ανοίξει, χρειάζεται προσοχή για την περίπτωση δευτερογενούς βακτηριακής μόλυνσης.
Οι διαβητικοί και τα άτομα με διαταραχές του κυκλοφορικού συστήματος, όπως οι κιρσοί και η φλεβίτιδα, κινδυνεύουν ιδιαίτερα από επιπλοκές και μετά το τσίμπημα πρέπει να επισκεφτούν ένα γιατρό που θα παρακολουθήσει την κατάστασή τους. Στο 50% των ασθενών, οι οποίο εκδηλώνουν σοβαρές τοπικές αντιδράσεις στα σημεία που έχουν δεχτεί τσιμπήματα από κόκκινο μυρμήγκι το πρήξιμο μπορεί να διαρκέσει για αρκετές μέρες και ενδέχεται να συνοδεύεται από κνησμό, κοκκινίλα και πόνο.
Τα ακάρεα δεν διαθέτουν δόντια και στην ουσία τρέφονται με νεκρά κύτταρα ανθρώπινου δέρματος που αφήνουμε σε στρώματα, παπλώματα και καναπέδες. Τα νεκρά κύτταρά μας αφαιρούνται με τη φυσική διαδικασία της απολέπισης και αποτελούν το 90% της σκόνης του σπιτιού. Επομένως, τα ακάρεα βρίσκουν άνετα μπόλικη τροφή στους χώρους του σπιτιού μας και καθώς δεν έχουν δόντια, διαλύουν τις τροφές τους με πεπτικά υγρά. Όλα αυτά τα εκκρίματα και τα υπολείμματά τους είναι αυτά που προκαλούν στον άνθρωπο μια σειρά από αλλεργικές αντιδράσεις. Μεταξύ αυτών, είναι και οι δερματικές αλλεργικές αντιδράσεις.
Επιπλέον, τα ακάρεα μπορούν να προσβάλλουν και θύλακες τρίχας καθώς μπορούν να τραφούν και με τρίχες, με αποτέλεσμα τον κνησμό, το κοκκίνισμα ή την εμφάνιση σπυριών γύρω από την περιοχή. Μπορεί τα ακάρεα, λοιπόν, να μην μας τσιμπούν, αλλά το ερώτημα παραμένει: πως καταλαβαίνουμε ότι τα σημάδια που έχουμε στο δέρμα μας έχουν προκληθεί από ακάρεα κι όχι από άλλον επιβλαβή μικροοργανισμό;
Πρώτον, τα σημάδια στο δέρμα σας θα εντοπίζονται σε μια ευρύτερη περιοχή ερυθρότητας και θα είναι διάσπαρτα «μπαλώματα» (πολφοί ή μικρά οιδήματα) κι όχι εν σειρά (γαζώματα) και δεύτερον, το πιο πιθανό, θα συνοδεύονται κι από κάποια άλλα συμπτώματα αλλεργικής αντίδρασης.
Η βιωσιμότητα του SAO σε 4 βασικά σημεία
Η Bioactive tech με τα προϊόντα της εταιρίας Tersano αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος καθαρίζει αντικαθιστώντας τα τοξικά χημικά με βιώσιμες τεχνολογίες καθαρισμού.
Η κατοχυρωμένη με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας τεχνολογία μετατρέπει το συνηθισμένο νερό της βρύσης σε μια απλή, ασφαλή και βιώσιμη λύση που ονομάζεται ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΥΔΑΤΙΚΟ ΟΖΟΝ (SAO®), ένα απολυμαντικό καθαριστικό all-in-one που σκοτώνει έως και το 99,999% των μικροβίων χωρίς σκληρά χημικά.
Με βαθμολογία SDS 0-0-0 και πιστοποιήσεις από παγκοσμίου φήμης ρυθμιστικούς φορείς, το SAO της Tersano βοηθά τις οικογένειες και τις επιχειρήσεις να ανακαλύψουν εκ νέου τι σημαίνει καθαρισμός.
Συνεχίστε να διαβάζετε για να μάθετε περισσότερα για τη βιωσιμότητα του SAO και τον τρόπο με τ ον οποίο η εταιρεία μας αξιοποιεί τη δύναμη του SAO για να κάνει τον κόσμο πιο ασφαλή.
1. Το SAO δεν μολύνει τον αέρα
Με τη χημική ρύπανση σε επίπεδα πιο υψηλά από ποτέ, δεν αρκεί πλέον για τις επιχειρήσεις να ανταποκριθούν αναδρομικά στην κρίση. Αντίθετα, πρέπει να περιορίσουμε το πρόβλημα στη ρίζα μέσω της πρόληψης. Ένας τρόπος για να αποτρέψουμε την είσοδο περισσότερων τοξικών χημικών στο περιβάλλον είναι να χρησιμοποιήσουμε καινοτόμες εναλλακτικές λύσεις στις καθημερινές μας εργασίες στις οποίες χρησιμοποιούνται, όπως οι καθαριότητες.
Ως ένα από τα μοναδικά απολυμαντικά καθαριστικά στον κόσμο με βαθμολογία SDS 0-0-0, το Σταθεροποιημένο Υδατικό Όζον της Tersano δεν περιέχει τοξικές χημικές ουσίες, VOCs, QACs ή άλλα επιβλαβή συστατικά που μπορεί να βρείτε στα παραδοσιακά προϊόντα καθαρισμού.
Ως καθαριστικό, απολυμαντικό και αποσμητικό all-in-one, η Tersano έχει βοηθήσει τις επιχειρήσεις να αντικαταστήσουν έως και το 90% των παραδοσιακών προϊόντων καθαρισμού τους με Σταθεροποιημένο Υδατικό Όζον. Αξιοποιώντας τη δύναμη της πρόληψης, έχει κρατήσει πάνω από 672.000.000 λίτρα παραδοσιακών χημικών ουσιών μακριά από το περιβάλλον από την ίδρυση μας το 2001!
2. Το SAO βοηθά στη μείωση των εκπομπών άνθρακα
Δεν είναι έκτακτη είδηση ότι οι εκπομπές ρύπων των οχημάτων συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό στην κλιματική αλλαγή, αλλά ξέρατε ότι το καθαριστικό που χρησιμοποιείτε μπορεί να κάνει τη διαφορά;
Τα παραδοσιακά χημικά καθαρισμού που έρχονται σε μπουκάλια (ή βαρέλια) τελικά τελειώνουν. Όταν έρθει η ώρα για την αναπλήρωση του αποθέματος, τα προϊόντα πρέπει να ταξιδέψουν από τον πωλητή στον αγοραστή. Το εμπόριο και η μεταφορά αυτών των δοχείων καθαρισμού χημικών συμβάλλουν στις εκπομπές άνθρακα στο περιβάλλον μας.
Επιπλέον, ορισμένες αλυσίδες εφοδιασμού είναι πιο περίπλοκες από τις άμεσες συναλλαγές πωλητή σε αγοραστή. Η μεταφορά των χημικών καθαρισμού μπορεί να περιλαμβάνει μια αλυσίδα εφοδιασμού που πηγαίνει από τον παραγωγό στον συσκευαστή τον διανομέα και άλλα σημεία ελέγχου προτού ολοκληρωθεί η επίλυση στον αγοραστή. Καθώς τα χημικά προϊόντα αλλάζουν ολοένα και περισσότερα χέρια, ακολουθεί μια μακρύτερη και μακρύτερη διαδρομή εκπομπών άνθρακα.
Για εμπορική χρήση, η επαναστατική επιτόπια παραγωγή της Tersano περιορίζει δραματικά την αλυσίδα εφοδιασμού, μειώνοντας τις εκπομπές άνθρακα και βοηθώντας τις επιχειρήσεις να επιτύχουν καθαρούς μηδενικούς στόχους.
3 . Το SAO δεν μολύνει τα νερά
Το σταθεροποιημένο υδατικό όζον δεν συμβάλλει στη χημική ρύπανση των υδάτων (τις λίμνες, τα ποτάμια, τους ωκεανούς, ακόμη και τις πηγές γλυκού νερού).
Τα συστήματα της Tersano σχεδιάστηκαν με γνώμονα τη μηδενική σπατάλη για να μειώσουν την ποσότητα πλαστικού στο περιβάλλον μας. Διατίθενται σε ανακυκλώσιμες συσκευασίες, αλλά εξαλείφουν επίσης την ανάγκη επανειλημμένης αγοράς φιαλών μιας χρήσης προϊόντων καθαρισμού.
Συμπέρασμα
Η Bioactive tech με τα προϊόντα της Τersano διασφαλίζει τη δέσμευσή της για τη βιωσιμότητα του οικοσυστήματος. Οι σωστές πρακτικές παραγωγής και διανομής δείχνουν την εταιρική και κοινωνική ευθύνη και την αποδεικνύουν με πιστοποιήσεις από κορυφαίους κυβερνητικούς φορείς παγκοσμίως που υποστηρίζουν την αποστολή μας διαρκώς. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την περιβαλλοντική δράση της Tersano, εξερευνήστε τη σελίδα.
https://eu.tersano.com/blogs/tersano/how-is-sao-sustainable
Οι ψύλλοι είναι εκτοπαράσιτα των ζώων και του ανθρώπου που προκαλούν άμεσα ενόχληση με την παρουσία τους και τα νύγματά (τσιμπήματα) τους και έμμεσα μεταφέρουν άλλους μικροοργανισμούς που είναι αίτιοι σοβαρών ασθενειών.
Μορφολογία
Τα αυγά έχουν χρώμα λαμπερό μαργαριταριού που βαθμιαία γίνεται κίτρινο καθώς αναπτύσσονται. Οι προνύμφες που εκολάπτονται είναι μικρές και άποδες. Τα ενήλικα είναι σχετικά μικρά σε μέγεθος (1-4 mm) και περίπου ωοειδή. Το χρώμα ποικίλει από ανοικτό έως σκούρο καστανό. Οι πτέρυγες απουσιάζουν αλλά υπάρχουν τρία ζεύγη ισχυρών και καλά αναπτυγμένων ποδιών.
Κύκλος ζωής
Ο κύκλος ζωής από το αυγό έως την έξοδο του ενήλικου μπορεί να είναι σύντομος, 2-3 εβδομάδες για ορισμένα είδη υπό κατάλληλες συνθήκες αλλά συχνά ο κύκλος ζωής είναι σημαντικά μεγαλύτερος όπως 20 μήνες ή περισσότερο.
Οι ψύλλοι αποφεύγουν το φως και επομένως βρίσκουν συνήθως καταφύγιο ανάμεσα στο τρίχωμα ή τα φτερά των ζώων ή σε ανθρώπους κάτω από τα ρούχα ή μέσα στα κρεβάτια. Αν τους δοθεί η ευκαιρία τρέφονται πολλές φορές κατά την διάρκεια της ημέρας ή της νύχτας στους ξενιστές.
Παρόλο που τα περισσότερα είδη ψύλλων έχουν ένα ή δύο προτιμώμενα είδη ξενιστών, δεν έχουν αποκλειστικό ξενιστή. Για παράδειγμα, οι ψύλλοι της γάτας και του σκύλου εύκολα θα τραφούν σε ανθρώπους απουσία προτιμώμενων ξενιστών.
Είναι έντομα που μπορούν να αντέξουν τόσο την αφυδάτωση του σώματός τους όσο και εκτενείς περιόδους ασιτίας. Πάνω στον ξενιστή του, οι ψύλλοι κινούνται είτε έρποντας είτε πηδώντας.
Τα είδη των ψύλλων είναι πάρα πολλά. Όλα ανήκουν στην τάξη Siphonaptera της κλάσης Insecta (Εντόμων). Τα κυριότερα είδη είναι:
Υγειονομική σημασία
Παρόλο που ορισμένα είδη ψύλλων μπορεί να είναι σημαντικοί φορείς ασθενειών, το πιο συνηθισμένο παράπονο γι αυτούς αφορά στην όχληση που προκαλείται από τα νύγματα τους. Συνεχείς νύξεις στο δέρμα του ξενιστή προκαλούν κνησμό και στη συνέχεια ερεθισμό εξαιτίας του κνησμού. Όταν ο ψύλλος τρυπήσει με τα στοματικά του μόρια το δέρμα του ξενιστή, το αίμα αντλείται και συγχρόνως εγχέεται σίελος μέσω του σιελοφόρου αγωγού που εμποδίζει την πήξη του αίματος και είναι αιτία της δημιουργίας αντίδρασης του δέρματος που εκδηλώνεται ως ερύθημα ή οίδημα.
Σε περίπτωση που ο χώρος σας έχει προσβληθεί από ψύλλους, τα βήματα που ακολουθούνται είναι τα εξής:
Ατομικά μέσα προστασίας
α) Εάν έχετε κατοικίδιο, θα πρέπει να επισκεφτείτε τον κτηνίατρο για να φροντίσει την απαλλαγή του από το παράσιτο αυτό και ταυτόχρονα
β) να καθαριστεί πολύ καλά ο χώρος, τα αντικείμενα του ζώου και τα υφάσματα που χρησιμοποιεί να πλυθούν σε υψηλές θερμοκρασίες.
γ) Στη συνέχεια, θα πρέπει να ελεγχθεί ο χώρος σας, να καθαριστεί καλά. Η χρήση ηλεκτρικής σκούπας είναι απαραίτητη σε όλο το χώρο (κάτω από έπιπλα, σε όλο το πάτωμα, σε γωνίες, ακόμα και επάνω σε έπιπλα). Μόλις τελειώσει το σκούπισμα η σακούλα πρέπει να κλειστεί καλά και να πεταχτεί, διαφορετικά οι ψύλλοι θα επιστρέψουν.
δ) Πλύσιμο των χαλιών.
ε) Απομάκρυνση αντικειμένων που δε χρησιμοποιούνται και απορριμμάτων από τους εξωτερικούς χώρους (ξύλα, τούβλα, έπιπλα).
στ) Η βλάστηση να κλαδεύεται και τα φυτά να μην υπέρ αρδεύονται για να διατηρούνται χαμηλά τα επίπεδα υγρασίας. (Συχνά παρατηρείται και η μεταφορά ψύλλων μέσω οργανικής κοπριάς που χρησιμοποιείται ως βελτιωτικό εδάφους. Συνεπώς, θα πρέπει να γίνεται έλεγχος αυτής προτού τη μεταφέρετε στο χώρο σας).
ζ) Να μην επιτρέπεται όσο το δυνατόν η πρόσβαση στο χώρο σας ζώων που δε σας ανήκουν και που είναι δυνητικοί φορείς ψύλλων (γάτες, σκύλοι).
Χημική καταπολέμηση
Σήμερα χρησιμοποιούνται κυρίως ετοιμόχρηστα διαλύματα υπό πίεση που περιέχουν κατά κύριο λόγο πυρεθρίνες (pyrethrins), πυρεθροειδή (tetramethrin,permethrin κλπ) και συνεργιστικές ουσίες (piperonyl-butoxide).
Για υπολλειματικούς ψεκασμούς εσωτερικών και εξωτερικών επιφανειών σε κατοικημένους χώρους χρησιμοποιούνται πυρεθρίνες, ρυθμιστές ανάπτυξης και πυρεθροειδή ενώ στις θέσεις ανάπαυσης ή στις επιφάνειες όπου συχνάζουν οι ψύλλοι χρησιμοποιείται το acetamiprid.
πηγή: Έντομα & άλλα αρθρόποδα υγειονομικής σημασίας - εκδ. CCity Publish
Στο άρθρο αυτό θα αναλύσουμε τι θα πρέπει να περιλαμβάνει ένας Φάκελος Παρασιτοκτονίας.
Ο Φάκελος Παρασιτοκτονίας είναι απαραίτητος για όλες τις επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος. Αφορά ένα σύνολο εγγράφων τα οποία πρέπει να είναι διαθέσιμα για οποιονδήποτε ελεγκτικό φορέα.
Ο νόμος ορίζει πως οποιαδήποτε επιχείρηση υγειονομικής σημασίας καλείται πριν από την έναρξη της λειτουργίας της να συνάψει συνεργασία με μία αδειοδοτημένη εταιρεία απεντομώσεων από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Το πρόγραμμα απεντόμωσης μυοκτονίας καταρτίζεται από το επιστημονικό προσωπικό εταιρείας απεντομώσεων και περιλαμβάνει ένα συνδυασμό προληπτικών και κατασταλτικών μεθόδων ελέγχου παρασίτων. Στο πρόγραμμα θα πρέπει να ορίζονται οι εργασίες που θα γίνονται και η συχνότητα εφαρμογής τους.
Η ανάγκη τήρησης αρχείου Μυοκτονίας-Απεντόμωσης, σύμφωνα με τον Καν. (ΕΚ) 852/2004, πρέπει να είναι εξισορροπημένη και μπορεί να περιορίζεται στα ουσιώδη για την ασφάλεια των τροφίμων. Σε κάθε περίπτωση οι διαδικασίες, τα έγγραφα και τα αρχεία θα πρέπει να είναι αναλογικά με τη φύση και το μέγεθος της επιχείρησης τροφίμων (κατευθυντήρια οδηγία SANCO/1955/2005 Rev3).
Ενδεικτικά οι επιχειρήσεις που θα πρέπει να διαθέτουν Φάκελο Παρασιτοκτονίας είναι:
Εμπορικές επιχειρήσεις:
Σε όλα τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος όπως υπεραγορές τροφίμων (supermarket), παντοπωλεία, κρεοπωλεία, ιχθυοπωλεία, κάβες, αρτοποιία, πρατήρια άρτου, πρατήρια πώλησης τροφίμων, οπωροπωλεία, καταστήματα κατεψυγμένων τροφίμων, καφεκοπτεία, καταστήματα ψιλικών, καθώς και καταστήματα πώλησης τροφίμων και ποτών μέσω ηλεκτρονικού εμπορίου.
Επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών:
Όλες οι επιχειρήσεις αναψυχής, τα ξενοδοχεία, οι οίκοι ευγηρίας κ.λ.π. καθώς και οι επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών υγειονομικού ενδιαφέροντος όπως κομμωτήρια, καταστήματα νυχοπλαστικής κλπ.
Επιχειρήσεις μαζικής εστίασης:
Όλες οι επιχειρήσεις στις οποίες παρασκευάζονται ή και προσφέρονται σε πελάτες κάθε είδους τρόφιμα ή ποτά. Επιχειρήσεις όπως εστιατόρια, ταβέρνες, ψητοπωλεία, πιτσαρίες, ζαχαροπλαστεία κλπ. Επίσης περιλαμβάνονται οι επιχειρήσεις που παρασκευάζουν και διαθέτουν τρόφιμα και ποτά για κατ’ οίκον κατανάλωση. Οι χώροι μαζικής εστίασης των σχολικών κυλικείων, νοσοκομείων, ξενοδοχείων, κατασκηνώσεων, βρεφονηπιακών σταθμών. Καθώς και γενικά κλινικών και λοιπών ιδρυμάτων και μεταφορικών μέσων (πλοία, τρένα αεροπλάνα κ.λ.π.)
Ένας φάκελος Απεντόμωσης – Μυοκτονίας είναι χρήσιμο να περιλαμβάνει τα παρακάτω:
1.Τον αριθμό Άδειας Απεντόμωσης & Μυοκτονίας του Υπεύθυνου Επιστήμονα ή της Επιχείρησης όπως προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία.
2.Πλάνο με την κάτοψη των χώρων της επιχείρησης στο οποίο σημαίνονται οι Δολωματικοί σταθμοί και οι παγίδες που έχουν τοποθετηθεί, με τον κωδικό αριθμό που αυτές φέρουν.
3.Λίστα που αναφέρει όλους τους σταθμούς και τις παγίδες με τον κωδικό αριθμό που αυτές φέρουν στην κάτοψη και στην οποία αναφέρεται το είδος κάθε παγίδας και το είδος δολώματος αν αυτή φέρει.
4.Μέτρηση δραστηριότητας ανά παγίδα.
5.Αναφορά ευρημάτων και ενεργειών από κάθε επιθεώρηση.
6.Πιστοποιητικό για κάθε εφαρμογή.
7.Για κάθε σκεύασμα που χρησιμοποιείται πρέπει να υπάρχουν 2 έγγραφα: Δελτία Δεδομένων Ασφάλειας Υλικού (MSDS), Έγκριση.
Επιπλέον ο φάκελος IPM μπορεί να περιλαμβάνει :
1. Συμβόλαιο συνεργασίας
2. Ασφαλιστήριο Αστικής Ευθύνης του Απεντομωτή.
3. Πιστοποιητικά Διαχείρισης Ποιότητας, Ασφάλειας, Περιβαλλοντικής Πολιτικής του Απεντομωτή.
Περιεχόμενα συμβολαίου IPM
Ο έλεγχος περιλαμβάνει την επιθεώρηση των εγκαταστάσεων από έμπειρο τεχνικό ο οποίος πρέπει να κοιτάξει με φακό, με προσοχή, γονατίζοντας και ανοίγοντας καπάκια σε όλους τους χώρους ώστε να βεβαιωθεί ότι δεν υπάρχει δραστηριότητα τρωκτικών και εντόμων στο εσωτερικό των χώρων ή αν υπάρχει δραστηριότητα να αναγνωρίσει το μέγεθος του προβλήματος και το είδος του παρασίτου που προκαλεί το πρόβλημα. Βοηθητικά εργαλεία ελέγχου δραστηριότητας τρωκτικών είναι οι παγίδες και οι δολωματικοί σταθμοί και για τα έντομα οι παγίδες φερομόνης και οι UV.
Η εφαρμογή μυοκτονίας και απεντόμωσης περιλαμβάνει χρήση κατάλληλων σκευασμάτων με διάφορες μεθόδους ώστε να κατασταλεί ένα πρόβλημα ή σε κάποιες περιπτώσεις να προληφθεί πριν αναπτυχθεί.
Η συχνότητα των ελέγχων πρέπει να είναι επαρκής. Όταν ξεκινάμε την παρακολούθηση σε έναν χώρο δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε. Μια αρχική προσέγγιση ανάλυσης ρίσκου θα μας βοηθήσει να αναγνωρίσουμε τους αναμενόμενους εχθρούς αλλά όχι την ένταση της παρουσίας τους. Η συνεχής παρακολούθηση επί ένα έτος θα μας δώσει το πραγματικό προφίλ της δραστηριότητας παρασίτων στην εν λόγω εγκατάσταση σε όλες τις εποχές. Οι έλεγχοι μπορεί να συνοδεύονται ή όχι από εφαρμογές. Μετά από το πρώτο έτος με αρκετές επισκέψεις ελέγχου (και εφαρμογής αν χρειάζεται), τα τεκμηριωμένα στοιχεία της δραστηριότητας των παρασίτων θα οδηγήσουν τους υπεύθυνους (Επιστήμονας ΙΡΜ και Υπεύθυνος Εγκατάστασης) να αποφασίσουν από κοινού τη συχνότητα επισκέψεων του επόμενου έτους. Στο επόμενο έτος οι έλεγχοι μπορεί να μειωθούν ή και να αυξηθούν.
Αν δεν υπάρχει καθόλου εμφάνιση τρωκτικών σε εσωτερικούς χώρους και δεν υπάρχει σημαντική δραστηριότητα εντόμων σε εσωτερικούς χώρους, μπορεί η συχνότητα ελέγχων να μειωθεί. Η συχνότητα ελέγχων μπορεί να μην κατανέμεται ομοιόμορφα στο έτος όταν μια επιχείρηση λειτουργεί εποχιακά.
Αν παρατηρείται εσωτερική δραστηριότητα, τότε πρέπει να γίνονται διαδοχικές συνεχείς εφαρμογές ώστε το πρόβλημα να επιλύεται άμεσα και οριστικά. Επίσης για την εκτίμηση της συχνότητας εφαρμογών θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η διάρκεια που ένα εντομοκτόνο ή τρωκτικοκτόνο σκεύασμα είναι αποδοτικό μετά την εφαρμογή του. Έρευνες έχουν αποδείξει ότι σκευάσματα που ψεκάζονται χάνουν την μισή ισχύ τους δύο εβδομάδες μετά την εφαρμογή τους. Επίσης, τα τρωκτικοκτόνα σκευάσματα δεν παραμένουν ελκυστικά μετά την πολυήμερη παραμονή τους σε συνθήκες περιβάλλοντος (υγρασία, βροχές, υψηλές θερμοκρασίες).
πηγή: Οδηγός ορθής πρακτικής για την ολοκληρωμένη διαχείριση προστασίας από ζωικούς εχθρούς & έντομα στις επιχειρήσεις τροφίμων.
Στο παρόν άρθρο θα αναφερθούμε στις συνθήκες που ευνοούν την ανάπτυξη των κοριών καθώς και τους τρόπους αντιμετώπισής του.
Οι κοριοί είναι μικρά έντομα που τρέφονται με το ανθρώπινο αίμα. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν το είδος Cimex lectularius ευρέως διαδεδομένο σε τροπικές και μη περιοχές και το C. hemipterous είδος κυρίως των τροπικών περιοχών.
Οι κοριοί προτιμούν να τρέφονται την νύχτα που κοιμούνται οι άνθρωποι, και την ημέρα σε σκοτεινά δωμάτια. Οι κοριοί αντίθετα με τις ψείρες δεν μένουν στον άνθρωπο παρά μόνο για να τραφούν . Κατά την διάρκεια της ημέρας τόσο τα ενήλικα όσο και προνύμφες είναι αδρανή και κρύβονται σε σκοτεινές και ξηρές θέσεις όπως σχισμές επίπλων, πατωμάτων,τοίχων ,κάτω από ταπετσαρίες, ραφές στρωμάτων και κρεβάτια.
Τα θηλυκά αποθέτουν 6-10 αυγά ανά βδομάδα, στις ίδιες θέσεις όπου κρύβονται κατά την διάρκεια της ημέρας. Ζουν από αρκετές εβδομάδες έως πολλούς μήνες και σε αυτό το διάστημα αποθέτουν 50-200 αυγά.
Ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη υψηλών πληθυσμών κοριών είναι:
• Εύκολη εύρεση τροφής
• Πληθώρα ρωγμών και μικρών σχισμών σε απόσταση έως 15 μέτρα από τον ξενιστή
• θερμοκρασία 28-32 βαθμούς Κελσίου
• Σχετική υγρασία 75-80%
Οι κοριοί έχουν περιορισμένες δυνατότητες εξάπλωσης διότι δεν έχουν λειτουργικές πτέρυγες.
Μπορούν όμως να εξαπλωθούν σε νέες θέσεις με την μεταφορά επίπλων και κλινοσκεπασμάτων.
Στο παρελθόν θεωρούνταν ότι οι κοριοί δεν μετέφεραν παθογόνα στους ανθρώπους αλλά στην Αφρική καταγράφηκε ότι ο ιός της ηπατίτιδας Β μεταδίδεται μηχανικά με τους κοριούς . Επίσης μπορούν να προκαλέσουν αναφυλαξία, εξανθήματα ή ερεθισμό στο δέρμα.
ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ
Οι κοριοί μπορεί να απομακρυνθούν από τα καταφύγια ή τις θέσεις ανάπαυσης με την χρήση ηλεκτρικής σκούπας και με αυτόν τον τρόπο απομακρύνονται ταυτόχρονα και όλα τα αλλεργιογόνα που τους συνοδεύουν.
Επίσης μπορούν να απομακρυνθούν από τις θέσεις τους με απλή κολλητική ταινία του εμπορίου ή βουρτσίζοντας τους σε δοχείο που περιέχει αλκοόλη ή σαπουνόνερο.
Μπορεί να γίνει και εφαρμογή ατμού σε στρώματα και ρούχα από ειδικά εκπαιδευμένους τεχνικούς με ανάλογη πείρα και μόνο με την χρήση κατάλληλων μέσων.
ΧΗΜΙΚΗ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ
Οι ψεκασμοί εσωτερικών χώρων γίνονται με πυρεθροειδή (deltamethrin, alpha cypermethrin, lambda cyhalothrin κλπ) ή ρυθμιστές ανάπτυξης ( flufenoxuron) σε θέσεις όπου κινούνται οι κοριοί και σε θέσεις καταφύγια όπου συνηθίζουν να κρύβονται κατά την διάρκεια της ημέρας..
Επίσης χρησιμοποιούνται ετοιμόχρηστα διαλύματα υπό πίεση aerosol που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Τα παρασιτοκτόνα που περιέχουν τα παραπάνω διαλύματα είναι συνήθως πυρεθρίνες, πυρεθροειδή και άλλες συνεργιστικές ουσίες.
πηγή: Έντομα & άλλα αρθρόποδα υγειονομικής σημασίας - εκδ. CCity Publish
Από τα χιλιάδες είδη κατσαρίδων που υπάρχουν, μόνο 50 περίπου έχει αναφερθεί ότι δημιουργούν προβλήματα σε κατοικίες και άλλες κατασκευές. Πολλά είδη έχουν την ικανότητα να πετούν , ιδιαιτέρα τα αρσενικά αλλά τυπικά θεωρούνται βαδιστικά είδη. Ζουν σε αποικίες πολλών ατόμων διαφόρων σταδίων , σε υγρές και συνήθως σκοτεινές θέσεις. Είναι παμφάγες αλλά δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση σε αμυλούχες και ζαχαρούχες τροφές. Ενδιαφέροντα είδη στην Ευρώπη είναι τα Blattella germanica, Blatta orientalis, Periplaneta americana, Supella longipalpa και Polyphaga aegyptiaca.
Υγειονομική Σημασία
Έχουν βρεθεί κατσαρίδες μολυσμένες με 40 περίπου είδη βακτηρίων, παθογόνων για τα σπονδυλωτά όπως εκείνα της λέπρας, βουβωνικής πανώλης, δυσεντερίας, παιδικής διάρροιας, τυφοειδούς πυρετού, γαστρεντερίτιδας κ.α Διάφοροι ιοί , όπως αυτοί της μολυσματικής ηπατίτιδας και της πολιομυελίτιδας μπορεί να μεταδοθούν επίσης με κατσαρίδες καθώς και ορισμένοι μύκητες. Αλλεργικές εκδηλώσεις όπως δερματίτιδες, οιδήματα των βλεφαρίδων κ.α έχουν αποδοθεί σε άμεση επαφή του ανθρώπου με κατσαρίδες.
ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ
ΜΕΤΡΑ ΥΓΕΙΝΗΣ
H καθημερινή καθαριότητα ,επισκευή κατασκευών, απομάκρυνση άχρηστων υλικών από κατοικίες, τροφών και πηγών στάσιμου νερού είναι κάποια μέτρα που μπορούν εύκολα να υλοποιηθούν και κρίνονται απολύτως απαραίτητα. Η καθαριότητα των χώρων παρασκευής και διατήρησής τροφίμων, αποτελεί βασική προϋπόθεση στην προσπάθεια απαλλαγής από κατσαρίδες.
ΧΗΜΙΚΗ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ
Τα δολώματα αποτέλεσαν επαναστατική μέθοδο καταπολέμησης κατσαρίδων ιδιαίτερα της B.germanica. Έχει βρεθεί ότι η διασπορά πολλών σταγόνων δολώματος είναι αποτελεσματικότερη από την τοποθέτηση μιας μεγάλης σταγόνας, ενώ σε χαμηλούς πληθυσμούς μια σταγόνα είναι αρκετή. Δολώματα σε μορφή gel που περιέχουν fipronil , acetamiprid, abamectin και imidacloprid έχουν αποτελεσματικότητα 96-99% στην καταπολέμηση του P.americana για διάστημα 6 μηνών ή και περισσότερο.
Η εφαρμογή εντομοκτόνων σε σχισμές και ρωγμές τοίχων επηρεάζει σημαντικά την διαθεσιμότητα χώρων ανάπτυξης και είναι δραστική εναντίον κατσαρίδων αλλά και άλλων εντόμων με παρόμοιες συνήθειες, γιατί αυτά προτιμούν να κρύβονται σε μικρούς και σκοτεινούς χώρους.
Για ψεκασμούς εσωτερικών ή εξωτερικών επιφανειών χρησιμοποιούνται κυρίως πυρεθροειδή και πυρεθρίνες ενώ για ψεκασμούς χώρου χρησιμοποιούνται πυρεθροειδή, πυρεθρίνες ή απωθητικές ουσίες σε μορφή αεροζόλ.
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ
Κολλητικές παγίδες , οι οποίες τοποθετούνται σε σκοτεινά σημεία και περάσματα των κατσαρίδων.
πηγή: Έντομα & άλλα αρθρόποδα υγειονομικής σημασίας - εκδ. CCity Publish
